Pierre Bonnard

Pierre Bonnard to francuski malarz postimpresjonistyczny i jednocześnie jeden z najwybitniejszych dwudziestowiecznych kolorystów. Do jego największych dzieł należą: „Autoportret” (1889) i „Akt z lampą” (1912). Miał on wpływ na polskich artystów z okresu dwudziestolecia międzywojennego. Sztuka Bonnarda ma charakter intymny i hedonistyczny.

Pierre Bonnard urodził się 3 października 1867 r. w podparyskim miasteczku Fontenay-aux-Roses. Był drugim dzieckiem Eugene`a Bonnarda, wysokiego urzędnika w Ministerstwie Wojny oraz pochodzącej z Alzacji Elisabeth Mertzdorff. W 1885 r. zdobył maturę humanistyczną w paryskim liceum Charlemagne. Ojciec Pierre`a nalegał, żeby studiował on prawo, które ukończył w 1888 r. Bonnard nie wyobrażał sobie pracy jako urzędnik, dlatego też po ukończeniu prywatnej szkoły artystycznej –Academie Julian, postanowił zostać artystą.

Pierre Bonnard, Autoportret, 1889

W akademii Pierre poznał wielu malarzy, takich jak: Paul Sérusier czy Maurice Denis. Tworzyli oni grupę nazywaną nabistami lub uczniami Gauguina. W 1889 r. Bonnard dostał się do paryskiej Ecole des Beaux – Arts. Tam poznał swoich najlepszych przyjaciół – Kerra Xaviera Roussela i Edouarda Vuillarda. Od 1891 r. zaczął on tworzyć swoje pierwsze dzieła poświęcone scenkom z życia Paryża (m.in. „Kobieta z psem”, „Biały kot”, „Intymność”, „Dwa psy na opuszczonej ulicy”). W 1896 r. doszło do pierwszej wystawy Pierre`a Bonnarda u Duranda-Ruela. Początkowo znano go głównie z litografii, ilustracji i afiszy. Zajmował się on także sztuką użytkową oraz projektował kostiumy, dekoracje, witraże.

W 1893 r. Pierre Bonard poznał muzę swojego życia – Marię Boursin, nazywaną przez niego Marthe. Od tej pory Marthe stała się główną modelką dzieł tego postimpresjonisty (w m.in. „Kobieta w niebieskiej pelerynie”, „Na lodowisku”, „List”), a od 1925 r. – także jego żoną. Po 1900 roku Bonnard wiele podróżował (Europa, USA) i tworzył przede wszystkim akty oraz pejzaże („Akt z lampą”, „Akt przed kominkiem”, „Kobieta w wannie”, „Jadalnia”, „Plaża podczas odpływu”). W tym czasie Pierre zaczął używać czystych, ciepłych i jasnych barw, nawiązując tym samym do impresjonistów. Skupiał się na kolorze jako nośniku artystycznego przekazu i malował krótkimi, urywanymi pociągnięciami pędzla. W 1940 r. osiadł na stałe w Le Cannet koło Cannes, gdzie zmarł 23 stycznia 1947 r. Jego ostatnimi obrazami były: „Droga biegnąca w górę” i „Pejzaż prowansalski”.

Dzieła tego artysty można oglądać w m.in. Musée Bonnard w Le Cannet i Museum of Modern Art w Nowym Jorku.