Paolo Veronese

Paolo Veronese to XVI-wieczny malarz, który tworzył i żył w Wenecji. Był również jednym z najwybitniejszych włoskich artystów renesansowych, wykazujących zamiłowanie do ornamentyki oraz łączenia wątków religijnych ze scenkami rodzajowymi. Znany jest przede wszystkim z dwóch swoich dzieł zatytułowanych „Gody w Kanie Galilejskiej” oraz „Uczta w domu Lewiego”.

Paolo Cagliari lub Caliari urodził się w 1528 r. w Weronie. Z racji miejsca swoich narodzin często określano go także mianem Pawła Werończyka (Paolo Veronese). W wieku 14 lat Paolo uczył się malarstwa u lokalnego mistrza imieniem Antonio Badile. Kiedy w 1544 r. uczeń przerósł swego mistrza, Werończyk postanowił sam kształtować swój talent i szlifować swój własny styl. Wówczas jego dzieła powstawały głównie pod wpływem popularnego w Parmie manieryzmu oraz obrazów Tycjana. W 1553 r. przeniósł się do Wenecji, gdzie wkrótce stworzył m.in. „Sacra Conversazione” , „Męczeństwo Świętej Justyny”, „Koronację Estery” na suficie kościoła San Sebastiano oraz „Junona obsypuje Wenecję łaskami” w Pałacu Dożów.

Paolo Veronese, Gody w Kanie Galilejskiej, 1562-1563

W latach 1562-63 powstawało jedno z najsłynniejszych dzieł Veronese, czyli „Gody w Kanie Galilejskiej”. W tym samym czasie stał się on także autorem fresków w nowo powstałej willi Barbaro koło Maser. Kompozycje Werończyka powoli zyskiwały swój indywidualny styl przejawiający się w dramatyzmie, różnorodnej kolorystyce i silnej narratywności. W 1565 r. Paolo Veronese poślubił Elenę Badile, pochodzącą z rodu swojego pierwszego nauczyciela malarstwa, z którą miał córkę oraz czterech synów.

Paolo Veronese, Uczta w domu Lewiego, 1573

W latach 70. XVI w. powstały takie dzieła Werończyka jak: „Wenus i Mars”, „Pokłon Trzech Króli”, „Uczta w domu Lewiego”, „Bitwa pod Lepanto”, „Zaślubiny św. Katarzyny”. Wśród ówczesnych uczniów tego renesansowego mistrza pędzla byli: Giovanni Battista Zelotii, Giovanni Antonio Fasolo i Luigi Benfatto. Ostatnimi malowidłami Werończyka były: „Wenus i Adonis, „Porwanie Europy”, „Śmierć Prokis”, „Alegoria Źródła Mądrości i Mocy”, „Apoteoza Wenecji”.

Paolo Veronese zmarł 19 kwietnia 1588 r. w Wenecji. Tworzył on głównie monumentalne, dynamiczne kompozycje religijne, alegoryczne, mitologiczne i historyczne, stanowiące ilustrację współczesnego życia mieszkańców Wenecji. Jego dzieła zachwycają swoim dramatyzmem i dekoracyjnością, a także wyróżniają się indywidualnym, szarosrebrzystym, chłodnym tonem.