David Hockney
David Hockney to brytyjski malarz, rysownik, scenograf i fotograf. Niegdyś stanowił współtwórcę angielskiego postmodernizmu. Bardzo szybko zyskał uznanie jako artysta. Dziś uważa się go za najlepszego brytyjskiego malarza swojego pokolenia. W 2012 r. z rąk Elżbiety II otrzymał Order of Merit.
Tematyka dzieł Davida Hockneya obejmuje głównie portrety, autoportrety i pejzaże. Jego twórczość cechuje się żywą kolorystyką oraz oszczędnością techniki. Obrazy Hockneya są przykładami pogodnego malarstwa figuratywnego. Wpływ na jego twórczość miały dzieła R. B. Kitaya. Skupił się on na utrwalaniu otaczających go prostych scen oraz przedmiotów. Styl jego malarstwa nawiązuje do ilustracji obecnych w popularnych czasopismach, często potraktowanych jako pastisz.
David Hockney, Autostrada Pearblossom, 1986
David Hockney urodził się 9.07.1937 r. w Bradford (Wielka Brytania) w wielodzietnej rodzinie robotniczej. Jego rodzicami byli Kenneth i Laura Hockney. Decyzję o byciu malarzem podjął już w wieku 11 lat. Wtedy to zaczął tworzyć pogodne obrazy przedstawiające min. krople wody, pocałunek czy też fale rozbijające się o brzeg. Od 1953 r. uczęszczał do Breadford School of Art, zaś sześć lat później rozpoczął studia w Royal Collage of Art w Londynie. W tym czasie zajmował się on przede wszystkim malarstwem figuratywnym, choć przez krótki okres również ekspresjonizmem abstrakcyjnym.
W 1963 r. miała miejsce jego pierwsza indywidualna wystawa, podczas której sprzedano wszystkie wystawiane prace malarza. Od tej pory obrazy Hockneya stały się zauważalne w środowisku krytyków i dilerów sztuki. W tym okresie artysta namalował m.in. obrazy: „Ja i moi bohaterowie”, „Drugie małżeństwo” i „Scena domowa”. W kolejnym roku przeniósł się na 3 lata do USA, gdzie oprócz sztuki zajmował się także wykładaniem na uczelniach w Kolorado, Kalifornii i Iowa.
W latach 60. i 70. obrazy Hockneya stały się bardziej realistyczne i konwencjonalne. Na jego pracach widoczna była inspiracja kalifornijskim pejzażem wraz z jego architekturą i roślinnością. Wówczas powstały takie dzieła jak: „Większy plusk”, „Państwo Clark i Percy”, „Portret Nicka Wildera”, „Dwa leżaki” i „Portret artysty”. W 1978 r. przeprowadził się na stałe do Los Angeles, gdzie do dziś zajmuje się działalnością artystyczną.
Lata 80. przyniosły twórczości Hockneya intensyfikację jego eksperymentów z fotografią. Najczęściej składał on obraz danego obiektu z wielu zdjęć, przede wszystkim z Polaroidów zrobionych z różnych punktów widzenia. W ten sposób stworzył: „Moja matka i Kasmin”, „Autostrada Pearlblossom”.
Prace tego artysty można ujrzeć w m.in. Tate Gallery w Londynie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Los Angeles, Instytucie Sztuki w Chicago i w Narodowej Galerii Szkocji w Edynburgu.