Krzysztof Żyngiel

Krzysztof Bogusław Żyngiel urodził się 02.09.1982 roku w Częstochowie. Jest rodowitym mieszkańcem „świętego miasta” z mocno zakorzenionymi tu tradycjami oraz symboliką. W roku akademickim 2005/2006 ukończył Akademię im. Jana Długosza w Częstochowie. Dyplom obronił z wyróżnieniem. Całe swoje dotychczasowe życie poświęcił malarstwu. Dzięki ciężkiej pracy przed sztalugą i determinacji uzyskał z tego tytułu wiele nagród oraz wyróżnień.

Nurtu, w którym tworzy swoje obrazy, nie można do końca zakwalifikować do „realizmu magicznego”. Obrazy malarza są połączeniem świata rzeczywistego, fantazji oraz wizji wszechobecnej zagłady. Dlatego Krzysztof Żyngiel określa to mianem nurtu „Sztuki Apokaliptycznej”.

Krzysztof Żyngiel, Strapiony globalnym ocielpleniem

Dla samego artysty nie liczy się liczba wymalowanych prac. W swojej twórczości postawił na jakość, przekaz i głębię w nich zawartą. Co uważa za ważne, to jak najlepiej przemyślana kompozycja. Nie może ona być chaotyczna. Każde postać, przedmiot, rzecz muszą być usytuowane w odpowiednim miejscu. Gdyby je usunąć po wymalowaniu obrazu kompozycja posypałaby się. Malarz z pieczołowitością i dbałością dąży w obrazach do perfekcji. Jak sam wielokrotnie powtarza: „obraz który mogę uznać za skończony średnio zajmuje mi dwa miesiące”. Zawsze, gdy maluje postaci, pracuje z żywym modelem. Dzięki temu może jak najdokładniej oddać charakter przedstawionej w pracy postaci i uchwycić właściwe światło i cień. Nowo rozpoczętą pracę traktuje jak wyzwanie i coraz wyżej stawia sobie poprzeczkę. Artysta nie powiela swoich prac. Po nowe pomysły sięga w głębię własnej wyobraźni, bo uważa, że jest ona skarbnicą pomysłów.

Krzysztof Żyngiel, Exodus metropolii

Inspirację czerpie ze wszystkiego, co go otacza. Brył architektonicznych, które są często przetwarzane. Dużą rolę poświęca niebu. „Gdy w nie patrzę i spoglądam codziennie jest ono odmienne i przepełnione niesamowitą gamą barw”. Pomimo nagromadzonych w głowie nowych tematów, selektywnie wybiera te, które jego zdaniem są najlepsze. Cechą unikalną wypływającą z jego obrazów nie jest tylko symbolika w nich zawarta. Niegdyś artysta używał tylko języka łacińskiego w dopełnieniu narracji. Teraz również
posługuje się językiem hebrajskim oraz piktogramami starochrześcijańskimi. Dzięki zestawieniu ostrych, jak i stonowanych barw przenosi nas w świat swoich wizji i buduje w ten sposób niepowtarzalny nastrój. Z całą pewnością prace malarskie i rysunkowe artysty są wytworem niesamowitej wyobraźni, a koło nich samych nie da przejść się obojętnie.

Krzysztof Żyngiel, Pojedynek ze śmiercią