Georges Mathieu

Georges Mathieu, malarz samouk, protagonista abstrakcji lirycznej (specyficznie francuskiej odpowiedzi na abstrakcję geometryczną), urodził się 27 stycznia 1921 roku w Verseau we Francji, zmarł 10 czerwca 2012 roku.

Abstrakcja liryczna utożsamiana jest często z informelem (taszyzmem) – europejskim odpowiednikiem amerykańskiego ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Mathieu znany jest głównie ze swej działalności performerskiej i porównywany do showmana-artysty wszech czasów – Salvadora Dalego („Płonąca żyrafa”). Swoje malarskie przedstawienia przygotowywał Mathieu dla galerii, teatrów, muzeów i stacji telewizyjnych.

W 1947 roku Mathieu przygotował w Paryżu wystawę zatytułowaną – „Abstrakcja liryczna”. Kierunek abstrakcji lirycznej miał zapełnić lukę między „zimną” abstrakcją geometryczną a „gorącymi” formami abstrakcjonizmu.

Georges Mathieu nazywany jest „malarzem bitew” – z dwóch powodów. Po pierwsze, dosłownie – wiele z jego obrazów odnosi się bezpośrednio do historycznych starć (Bouvines, Brunkeberg, Hakata, Korea). Po drugie, sposób pracy Mathieu przypomina autentyczne pole walki, bitwę, w której mierzą się ze sobą artysta i jego płótno.

W procesie tworzenia potrzebował Mathieu bezwzględnie obecności widowni.

W 1948 roku Mathieu wpadł na pomysł przeciwstawienia abstrakcji lirycznej ekspresjonizmowi abstrakcyjnemu. Wystawa pod nazwą „Przeciwne siły” odbyła się w 1951 roku w Nina Dausset Galerie w Paryżu.

Środowisko amerykańskich ekspresjonistów abstrakcyjnych nie przepadało za Georgesem Mathieu. Uważał się on bowiem za prekursora technik drippingu i „tubismu” (nakładania farb poprzez wyciskanie ich z tuby bezpośrednio na płótno), które powszechnie przypisywano Jacksonowi Pollackowi i Maxowi Ernstowi.

Georges Mathieu, Vivent les cornificiens, 1951

Szybkość, z jaką Georges Mathieu wykonywał swoje prace, stała się cechą charakterystyczną jego sztuki.

Zaledwie 40 minut zajęło mu namalowanie w wiedeńskim teatrze „Hommage au Connétable de Bourbon” – pracy o rozmiarach 2,30x6m, powstającej przy elektryczno-akustycznym akompaniamencie Pierre’a Henry’ego.

Transmisje malarskich performanców Mathieu’a były w latach 50. jedną z największych francuskich atrakcji telewizyjnych.

Ślady twórczej obecności Georgesa Mathieu’a można znaleźć w całej Francji. Spośród wielu przejawów jego komercyjnej działalności, wymienić należy, między innymi: fresk w Maison de la Radio – budynku, w którym mieści się siedziba francuskiego publicznego radia, plakaty dla Air France (francuskich linii lotniczych), projekt awersu starej monety dziesięciofuntowej, logo dla telewizyjnego programu drugiego. Oprócz tego Mathieu w latach 70. i 80. zasypał Francję niezliczoną ilością znaczków, medali oraz projektów dokumentów skarbowych.

Najważniejsze dzieła artysty:

• „Vivent les cornificiens”, 1951
• „La Bataille de Bouvines”, 1954
• „Charlemagne reçoit les envoyés de l’empereur Nicéphore”, 1956
• „Hommage aux poètes du monde entier”, 1956
• „Bataille de Hakata”, 1957
• „Le Massacre de la Saint-Barthélemy”, 1959
• „L’Entrée de Louis XIII et de la reine Anne d’Autriche dans Paris à leur retour de Bordeaux”, 1960
• „Potentille”, 1964
• „Cast”, 1964
• „Gradlon”, 1964
• „Kerlaz”, 1964